вера
Беларуская
[правіць]Марфалагічныя і сінтаксічныя ўласцівасці
[правіць]ве́-ра
Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.
Корань: -вер-; канчатак: -а.
Вымаўленне
[правіць]IPA: [ˈvʲe.ra]
| Аўдыё | (файл) |
Семантычныя ўласцівасці
[правіць]Значэнне
[правіць]- упэўненасць у кім-, чым-н. ◆ Вера ў свае сілы. Вера ў людзей. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 139. — 968 с.
- перакананне ў існаванні звышнатуральных сіл ◆ Вера ў Бога.
- тое, што і рэлігія ◆ Хрысціянская вера. Чалавек другой веры.
Сінонімы
[правіць]Антонімы
[правіць]Гіперонімы
[правіць]Гіпонімы
[правіць]Халонімы
[правіць]Роднасныя словы
[правіць]| Роднасць | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы
[правіць]Этымалогія
[правіць]Паходзіць ад ??