бягун
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
бя-гун
Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.
Прыстаўка: бя-; корань: -гун-.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- невялікі драўляны ці металічны вал, на якім паварочваліся дзверы ці аканіца ◆ Бягун мацаваўся да дзвярнога ці ставеннага палатна спецыяльнымі скобамі ці кольцамі.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??