агульны

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

агу́льны

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. які ажыццяўляецца ўсімі, у якім усе ўдзельнічаюць ◆ Агульная справа. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 37. — 968 с.
2. які належыць усім (пэўнай групе, калектыву); калектыўны; прызначаны для сумеснага карыстання ◆ Агульная гаспадарка. Агульная кухня.
3. які аб’ядноўвае ўсіх у якую-н. групу, калектыў; сабраны ў адно цэлае ◆ Агульны сход.
4. аднолькавы, уласцівы каму-н. адначасова з іншым (іншымі); той самы для аднаго і другога (другіх) ◆ Агульная мэта. Падпарадкаваць свае асабістыя інтарэсы інтарэсам агульным. Агульныя знаёмыя. У яе і яго я знаходзіў штосьці агульнае.
5. які ахоплівае ўсіх і ўсё, пашыраецца на ўсіх і на ўсё навокал; які распаўсюджваецца на ўвесь арганізм ◆ Агульнае правіла. Агульныя недахопы. Агульная паўза сэрца.
6. які не мае спецыяльнага прызначэння ◆ Агульная адукацыя.
7. увесь, у поўным аб’ёме, сукупны ◆ Агульны аб’ём вытворчасці.
8. які датычыцца асноў чаго-н. ◆ Агульны курс матэматыкі.
9. які ўспрымаецца ў цэлым, без уліку дэталей, дробязей; галоўны, вызначальны, асноўны ◆ Агульнае ўражанне. Агульны ход падзей. Агульны план экспедыцыі. Агульная накіраванасць твора. Агульны кірунак дзейнасці.
10. схематычны, павярхоўны, неканкрэтны ◆ Агульныя апісанні. Агульныя словы.

Роднасныя словы

Блізкае радство
назоўнікі: агульнасць

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

• агульная мова

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: общий